Oznaczenie trójwymiarowe o kształcie sznurówki nie może zostać zarejestrowane z uwagi na brak charakteru odróżniającego. Tak stwierdził w odniesieniu do znaku towarowego Unii Europejskiej stwierdził Sąd w wyroku z dnia 5 lutego 2020 r. Hickies przeciwko Urzędowi Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO) w sprawie T-573/18.
Spór powstał na tle następującego stanu faktycznego.
Do EUIPO wpłynął wniosek o rejestrację poniższego znaku, dla towarów należących do 26 klasy Klasyfikacji Nicejskiej (sznurowadła do butów, ozdoby do obuwia, dziurki przy butach, sprzączki, haczyki i zapięcia do obuwia).
Spór powstał na tle następującego stanu faktycznego.
Do EUIPO wpłynął wniosek o rejestrację poniższego znaku, dla towarów należących do 26 klasy Klasyfikacji Nicejskiej (sznurowadła do butów, ozdoby do obuwia, dziurki przy butach, sprzączki, haczyki i zapięcia do obuwia).
Początkowo odmówiono rejestracji w/w znaku uznając, że jest on pozbawiony charakteru odróżniającego w rozumieniu art. 7 ust. 1 lit. b) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/1001 z dnia 14 czerwca 2017 r. w sprawie znaku towarowego Unii Europejskiej („Rozporządzenie 2017/1001”).
W postępowaniu odwoławczym EUIPO uwzględniło odwołanie w zakresie dotyczącym rejestracji dla „dziurek przy butach” i „haczyków do obuwia”. Izba Odwoławcza oddaliła natomiast odwołanie w części odnoszącej się do „sznurowadeł do butów”, „ozdób do obuwia”, „sprzączek” oraz „zapięć do obuwia” podnosząc, że w tym kontekście przedmiotowy znak został pozbawiony charakteru odróżniającego.
Powyższe stanowisko zostało podtrzymane przez Sąd, który powołując się na obowiązującą linię orzeczniczą podkreślił, że ocena charakteru odróżniającego unijnego znaku towarowego nie opiera się na oryginalności lub braku używania danego znaku w branży, do której należą rozpatrywane towary i usługi. Ponadto przyjmuje się, że oznaczenia powszechnie używane przy sprzedaży danych towarów lub usług nie pozwalają na identyfikację pochodzenia tych towarów lub usług.
W tym zakresie niewystarczające okazały się twierdzenia skarżącej, w których powoływała się na nowy charakter produktu, swoim kształtem odpowiadający koncepcji tworzącej zgłoszony znak towarowy. Nawet wykreowanie nowego pomysłu na poziomie światowym nie przesądza automatycznie o tym, że przedmiotowy znak ma charakter odróżniający. Również okoliczność, że wzornictwo towarów jest wysokiej jakości nie musi oznaczać, że trójwymiarowy kształt towarów tworzący przedmiotowy znak umożliwia odróżnienie tych towarów od innych towarów na rynku w rozumieniu powyższego art. 7 ust. 1 lit. b) Rozporządzenia 2017/1001. Właściwy krąg odbiorców wykazujący przeciętny poziom uwagi nie zauważy minimalnych różnic, za to dokona oceny na płaszczyźnie całościowej. Takie postrzeganie pozbawi znak charakteru odróżniającego.
Skarżąca na odparcie zarzutów dotyczących braku charakteru odróżniającego zwróciła uwagę na stworzenie nowego, oryginalnego systemu zapięć do obuwia. Taka metoda znacznie odbiega od tradycyjnej formy, powszechnie występującej w branży obuwniczej. Innowacyjne sznurówki, tak jak zostało wykazane na przedmiotowym oznaczeniu składają się z łączenia zakończonego z jednej strony guzikiem, a z drugiej dziurką, w którą w celu zamknięcia tego łączenia należy wpiąć guzik. Ponadto podkreśliła, że zgłoszenie przedmiotowego znaku zostało dokonane w celu uzyskania ochrony także na innych płaszczyznach, nie tylko w odniesieniu do sznurowadeł do butów, ale także dla innych towarów typu „ozdób do obuwia”, „sprzączek” czy „zapięć do obuwia”.
Sąd nie przyjął argumentacji skarżącej, wyjaśniając różnicę pomiędzy ochroną prawa związanego z wzorem, a ochroną znaku towarowego. Ochrona prawa związanego z wzorem dotyczy wyglądu produktu i wymaga jego odróżnienia od dotychczasowego dorobku w danej dziedzinie. Tym samym ukazuje nowy, indywidualny charakter tego wzoru poprzez brak wcześniejszego udostępnienia identycznego wzoru.
Z kolei w odniesieniu do znaku towarowego znaczenie ma kształt znaku towarowego, a nie jego „nowość”. Oznaczenie musi być niestandardowe, aby mogło wskazywać na charakter odróżniający, jednak sama „nowość” kształtu nie ma w tym zakresie znaczenia. Wówczas głównym kryterium jest zdolność kształtu pozwalająca na identyfikację pochodzenia towarów i usług.
Zdjęcie: Racool_studio - www.freepik.com
